Intertrohanterni prelom femura je najčešći prelom kuka u kliničkoj praksi i jedan je od tri najčešća preloma povezana s osteoporozom kod starijih osoba. Konzervativno liječenje zahtijeva produženo mirovanje u krevetu, što predstavlja visok rizik od dekubitusa, plućnih infekcija, plućne embolije, duboke venske tromboze i drugih komplikacija. Teškoće u njezi su značajne, a period oporavka je dug, što predstavlja veliko opterećenje i za društvo i za porodice. Stoga je rana hirurška intervencija, kad god je podnošljiva, ključna za postizanje povoljnih funkcionalnih ishoda kod preloma kuka.
Trenutno se interna fiksacija PFNA (proksimalni femoralni sistem antirotacije) smatra zlatnim standardom za hirurško liječenje prijeloma kuka. Postizanje pozitivne potpore tokom repozicije prijeloma kuka ključno je za omogućavanje ranog funkcionalnog vježbanja. Intraoperativna fluoroskopija uključuje anteroposteriorni (AP) i lateralni presjek za procjenu repozicije prednjeg medijalnog korteksa femura. Međutim, tokom operacije mogu se pojaviti sukobi između dvije perspektive (tj. pozitivan u lateralnom presjeku, ali ne i u anteroposteriornom presjeku ili obrnuto). U takvim slučajevima, procjena da li je repozicija prihvatljiva i da li je potrebno prilagođavanje predstavlja izazovan problem za kliničke praktičare. Naučnici iz domaćih bolnica, kao što su Oriental Hospital i Zhongshan Hospital, pozabavili su se ovim problemom analizirajući tačnost procjene pozitivne i negativne potpore u anteroposteriornom i lateralnom presjeku koristeći postoperativne trodimenzionalne CT snimke kao standard.
▲ Dijagram ilustruje obrasce pozitivne potpore (a), neutralne potpore (b) i negativne potpore (c) kod preloma kuka u anteroposteriornom pogledu.
▲ Dijagram ilustruje obrasce pozitivne potpore (d), neutralne potpore (e) i negativne potpore (f) preloma kuka u bočnom presjeku.
Članak uključuje podatke o slučajevima 128 pacijenata sa prelomima kuka. Intraoperativne anteroposteriorne i lateralne slike su odvojeno dostavljene dvama doktorima (jednom sa manje iskustva i jednom sa više iskustva) radi procjene pozitivne ili negativne podrške. Nakon početne procjene, ponovna evaluacija je provedena nakon 2 mjeseca. Postoperativne CT slike su dostavljene iskusnom profesoru, koji je utvrdio da li je slučaj pozitivan ili negativan, što je poslužilo kao standard za procjenu tačnosti procjena slika od strane prva dva doktora. Glavna poređenja u članku su sljedeća:
(1) Postoje li statistički značajne razlike u rezultatima procjene između manje iskusnih i iskusnijih ljekara u prvoj i drugoj procjeni? Osim toga, članak istražuje međugrupnu konzistentnost između manje iskusnih i iskusnijih grupa za obje procjene i unutargrupnu konzistentnost između dvije procjene.
(2) Koristeći CT kao zlatni standard, članak istražuje koji je snimci pouzdaniji za procjenu kvalitete repozicije: lateralni ili anteroposteriorni pregled.
Rezultati istraživanja
1. U dva kruga procjena, s CT-om kao referentnim standardom, nije bilo statistički značajnih razlika u osjetljivosti, specifičnosti, stopi lažno pozitivnih, stopi lažno negativnih rezultata i drugim parametrima vezanim za procjenu kvalitete repozicije na osnovu intraoperativnih rendgenskih snimaka između dva doktora s različitim nivoima iskustva.
2. Prilikom procjene kvalitete redukcije, uzimajući prvu procjenu kao primjer:
- Ako postoji slaganje između anteroposteriorne i lateralne procjene (obje pozitivne ili obje nepozitivne), pouzdanost u predviđanju kvalitete repozicije na CT-u je 100%.
- Ako postoji neslaganje između anteroposteriorne i lateralne procjene, pouzdanost kriterija lateralne procjene u predviđanju kvalitete repozicije na CT-u je veća.
▲ Dijagram ilustruje pozitivnu potporu prikazanu u anteroposteriornom presjeku, dok se u lateralnom presjeku pojavljuje kao nepozitivna. To ukazuje na nedosljednost u rezultatima procjene između anteroposteriornog i lateralnog presjeka.
▲ Trodimenzionalna CT rekonstrukcija pruža slike iz više uglova posmatranja, služeći kao standard za procjenu kvaliteta redukcije.
U prethodnim standardima za redukciju intertrohanternih fraktura, pored pozitivne i negativne potpore, postojao je i koncept "neutralne" potpore, što podrazumijeva anatomsku redukciju. Međutim, zbog problema vezanih za rezoluciju fluoroskopije i razlučivost ljudskog oka, prava "anatomska redukcija" teoretski ne postoji i uvijek postoje mala odstupanja prema "pozitivnoj" ili "negativnoj" redukciji. Tim koji je predvodio Zhang Shimin u bolnici Yangpu u Šangaju objavio je rad (zaboravljena specifična referenca, bio bih zahvalan ako bi je neko mogao dostaviti) u kojem se sugerira da postizanje pozitivne potpore kod intertrohanternih fraktura može rezultirati boljim funkcionalnim ishodima u poređenju s anatomskom redukcijom. Stoga, uzimajući u obzir ovu studiju, treba uložiti napore tokom operacije kako bi se postigla pozitivna potpora kod intertrohanternih fraktura, kako u anteroposteriornom tako i u lateralnom presjeku.
Vrijeme objave: 19. januar 2024.
